Sabin Todorov (1966) behaalde in 1991 zijn diploma klassieke piano in Sofia, om een saai bestaan als muziekleraar in Bulgarije uit de weg te gaan besluit hij in 1997 zich te vestigen in Brussel. Hij volgt de jazz opleiding aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en krijgt les van de Nederlander Diederik Wissels en de Belgische Nathalie Loriers. Inmiddels is hij een belangrijk onderdeel van het Belgische jazz circuit, hij is bekend als begeleider van zangeressen als Ingrid Nomad, Geneviève Fraselle en Marianne Tootsie. Hij is vaste pianist bij “The singers nights” in de Music Village in Brussel, hij maakt deel uit van het Giacomo Lariccia Quintet en het Bernard Guyot Quartet, met saxofonist Guyot maakte hij het duo album “Archibald’s Song“ (2010).

In 2002 werd zijn trio opgericht met Lionel Beuvens (1981) op slagwerk en Mathieu Verhaeren op contrabas, deze is in 2006 vervangen door Sal La Rocca(1961), zowel Beuvens als La Rocca hebben een eigen groep en behoren tot de Belgische jazztop. Het Sabin Todorov trio heeft als doel het vermengen van moderne jazz met de melodie en het ritme van de traditionele Bulgaarse muziek. In 2008 verscheen hun eerste album “Inside Story”, in 2010 kwam “Inside Story 2”uit. De titel “Archaelogy” is een metafoor voor een innerlijke reis die de herinnering en het onderbewustzijn verdiept en er wonderen in ontdekt. Zo verwijst het titelnummer “Archaeology”naar een muziekje dat tot 1989 elke ochtend om 07:15 was te horen op de Bulgaarse radio en “Kurosawa’s Fox Wedding” naar de magnifieke visuele stijl van de Japanse cineast in zijn film Dreams uit 1990. “Game of Fear” verwijst naar de traditionele Bulgaarse ritmes, de schoonheid van de natuur is de inspiratiebron van “Flight over the ocean”, “El Hierro” (kleinste Canarische eiland), “Unexpected rain”en “East”. Al deze informatie stamt uit de hoestekst, aardig om te weten maar over de muziek zegt het natuurlijk niets. Het radiodeuntje in “Archaeology” is duidelijk hoorbaar, maar Sabin heeft er een fraai muzikaal web omheen gespannen.

Het aan Kurosawa opgedragen nummer is spannend van opzet met een duel tussen linker en rechter hand op de toetsen waarna de melodie zich ontvouwt. Door dit soort compositorische diepgang is het beluisteren van dit album een ware muzikale belevenis. Ook qua afwisseling scoort dit album hoge cijfers, het ingetogen en meeslepende “My name is sadness” wordt gevolgd door het vrolijke en springerige “What a mess”en dat zet zich door over het hele album. Het fluwelen toucher van Sabin en het ijzersterke ritme duo staan er borg voor dat dit pianotrio tot het hogere echelon behoort, het wordt steeds drukker aan het front van de pianotrio’s.

Jan van Leersum.